رواية بقلم نورهان رضا
لاقيت تقى والدتها وسيف واسامة وسارة وكنزى
تقى انتوا
كلهم ضحكوا وقالوا يالاه ياعروسة احنا جاهزين
رعد يالاه مافيش وقت الماذون فاضله ساعة ويوصل
تقى اهدا ماذون اى وعروسة مين
رعد اووه نسيت اقولك ان فرحنا النهارده بل دلوقتي
تقى انت
رعد يالاه مافيش وقت للكلام فستانك جاهز والمصور جاهز والفرح جاهز والماذون جاهز والميكب وكل فريق العمل منتظرك جوه كل حاجه جاهزة
ماما تقى وانا جاهزة
ضحكت تقى
شال رعد تقى وقال لفريق العمل بعد ساعة خرج رعد وراح يلبس
مر ساعة
رعد راح خبط على الباب
فتحت بنت من فريق العمل
ولاقى تقى بصاله وهى بالفستان الابيض زى الملاك للى نازل من السما مافيش اجمل من كدة
رعد وقف مذهول مكانه من جمال تقى
رعد يخربيت جمالك دوخنى والله
تقى بضحك يالاه بينا
رعد دخل وانجها وخرجوا
قدام باب كبير اوى
رعد سقف
الباب اتفتح
تقى بصيت للفرح بذهول وبدات تدمع من جمال الفرح وانه زى الفرح للى كانت بتحلم بيه دايما
رعد الميكب ياعروسة والدموع هيسيح
رعد انا عارف انك كنتى بتحلمى بدا وانا حاولت انفذ جزء من احلامك يارب اقدر اسعدك وابسطت دايما ياروحي
دخلت تقى الفرح وبدا الماذون يكتب الكتاب
الماذون بارك الله لكم وبارك عليكم وجمع بينكم فى خير
رعد قام وحضن تقى وشالها ولف بيها وقال قدام الكل انا فزت بروحى
تقى خلاص فتحضتنا
تقى ضحك وبداوا الفرح
خلص الفرح
مامت تقى لرعد تقى فى عينك يارعد مش هوصيك عليها
رعد وانتى روحتى فين طيب ماحدش هياخد باله علينا الا انتى تقى دى روحي وانتى امى
ماما تقى وانت ابنى بس انا هروح شقتى
رعد والله ياامى ازعل منك انا بقولك انتى امى ولو ماروحتيش معانا القصر بتاعنا هزعل جامد جدا
رعد هى خلاص وافقت اسامة يالاه خدت امى وسيف على البيت
اسامة خدهم
نقى ممكن تودينى حتة قبل ما نروح
رعد دا انا اوديكى الجنة لو تطلبى بس هتروحي فين
تقى ودينى قسم الشرطة
رعد باستغراب قسم الشرطة انتى متاكدة
تقى ايوه
رعد طيب
الظابط رايحه فين ياعروسة
تقى بعد اذنك ثانية واحدة اسمحلى اخش اقابل مسجونة هنا اسمها مى
الظابط علشان بس انتى عروسة ومش هكسر فرحتك اتفضلى خشى
تقى يا مى ياصديقة عمرى انا كنت بتمنى تكونى معايا فى اليوم دا ومقدرتش انهى اليوم الا وانا معاكى بس انا مش جايه علشان افرحك انا جاية اخلص طارى منك ورفعت تقى ايدها بالخاتم وقالت انا مرات رعد الصافى مدام تقى رعد عباس الصافى
والنهاردة كان فرحى اتمنالك حياة سعيده فى السچن
مى وهى بټموت انا بكرهك
تقى مش اكتر منى ياحبيبتي سلام لان جوزى بره مستناينى
خرجت تقى وحضنت رعد وقالتله انا بحبك وهفضل احبك لحد ما اموت
رعد وانا بحبك وهفضل معاكى وسندك طول العمر ربنا يجعل حياتنا سعيده مليانة بالفرحة دايما
فى قصر رعد
اسامة اخيرا العريس والعروسة وصلوا البيت بسلام
مامت تقى استنوا اقفوا مكانكم يالاه ياسارة رشى الماية بالملح علشان يمشوا بعدها عليها
تقى اى ياماما الكلام دا
رعد شد على ايد تقى وقال خليها تعمل للى يريحها
دخلوا
اسامة اتاخرتوا ليه كدة
تقى كنت بصفى حساب قديم بس
رعد ضحك وقال مراتى بدل ما تقولى ياله على سهر عسل قالتلى ياله على السچن
اسامة سجن!
تقى خلاص بقا
اسامة بضحك فعلا ان كيدهن عظيم
مامت تقى ننسى للى فاتت ونبدا من جديد للى فات مش هيفيدنا ولا هيعمل فرق فى حياتنا الجاية والندم مش بيجيب غير ۏجع القلب وكل درس قاسى اتعلمناه ناخد من عبرة ودرس لبعدين دلوقتي انت يارعد انت وتقى هتبدأوا حياة جديدة خالى حياتكم كلها سعادة وفرح دايما كونوا مع بعض واهم حاجه ثقوا فى بعض لان طول ما انتوا متحدين محدش هيقدر يفرقك ابدا ياله ياولاد اطلعوا اوضتكم تصبحوا على خير
رعد خد تقى من ايدها وطلعوا اوضتهم
تقى بتوتر قعدت على السرير
قرب رعد منها وقالها انتى خاېفة منى
تقى اخاڤ منك! انت مستحيل انا اخاڤ من الدنيا كلها الا انت انت امانى يارعد انا ببقى كويسه وانا معاك وبس لما تبعد عنى بحس ان روحى مش معايا بس انى مش كاملة الا بيك انا بحبك يارعد
رعد انا ربنا يشهد انى هشيلك فى عينى لو الدنيا موسعتكيش مستعد اجبلك الدنيا وللى فيها علشان تكونى مبسوطه وبس
تقى يكفى وجودك في حياتي وبس
قرب رعد منها وطفى الشمع ووو
تانى يوم
الباب بيخبط جامد
تقى رعد اصحى يارعد
رعد مين بيخبط كدة
قام رعد وفتح الباب
رعد انت يادكتور البهايم بتخبط كدة ليه على الصبح
اسامة انزل بسرعة مافيش وقت لتفسير
رعد فى ايه
اسامة انزل وانت تعرف
رعد طيب جاى
دخل رعد ولبس الترنج
تقى فى اى يارعد
رعد مش عارف هنزل اشوف
تقى هنزل معاك
رعد لا خليكى ارتاحى
تقى طيب متتاخرش
رعد مش هتاخر يا روحي
نزل رعد
رعد وقف وبص وقال بصوت عالى انت ايه جابك هنا
رعد انت اى جابك هنا وبتعمل
