رواية يوسف وأمينة
وفتحت فمها فى دهشة .. كيف يجرؤ هذا ال على أن يتحدث عن عمر بهذا الشكل .. كانت ولاء تنظر اليه بإهتمام وقالت
يعني ايه وضح كلامك
تنهد ال قائلا
من كام شهر كان فى المزرعة غفير اسمه عويس كان شغال هنا هو والجماعه بتوعه
تبادلت ياسمين نظرة مع ولاء وقد تذكرت تلك الإشاعة التى أخبرتها بها ولاء من .. فأكمل ال
صمت قليلا ثم قال
بس أنا عارف هما مشوا ليه
كان التوتر قد وصل الى ذروته فى نفس ياسمين فقالت له پحده
قول اللى انت عايز تقوله مرة واحدة لو سمحت
أكمل ال
فى يوم وأنا ماشى فى البلد وراجع بيتي متأخر .. اليوم ده فاكره كويس لأنه يوم فرح ابن أخويا فى القرية اللى جمبنا .. قابلت عويس واخد فى وشه وطالع يجرى حاولت أوقفه وأنادى عليه لكن مرضيش يقف وفضل يجرى .. مشيت فى طريقي لقيت ڼار قاه فى بيت مهجور فى القرية .. البيت ده مطرف ومفيش حواليه غير الشجر .. وأنا بيتي قريب منه .. جريت أشوف الڼار اللى قاه .. لقيت جوه البيت راجل وست .. واقفين على الباب ومش عارفين يخرجوا والڼار واكله البيت كله .. لقيت جردل على الأرض فضلت أملاه مايه من الترعة وأحاول أطفى بيها الڼار اللى ماسكه فى الباب عشان يعرفوا يخرجوا .. الوقت كان متأخر والمنطقة مكنش فيها صړيخ ابن يومين .. محدش ساعدهم غيري .. الراجل نط وسط الڼار اللى قاه فى الباب و الست معاه وطلعها .. أول ما الست خرجت عرفتها على طول .. صفية مرات عويس .. ولما بصيت للراجل عرفته هو كمان
مين الراجل
قال ال بتردد
البشمهندس عمر
نظرت اليه ياسمين بدهشة .. تحاول استيعاب ما قال .. صمتت ثم قالت پحده
وايه يعني اللي انت بتقوله .. ما يمكن كان هو وهى فى البيت لأى سبب تانى .. وعويس كان معاهم .. وعمر بعته مشوار .. أى حاجه يعني ليه ظنيت فيهم ظن وحش
قال ال بثقه
أكمل ال قائلا
لما عرفت صفية قولتلها ايه اللى حصل يا صفية وايه اللى ۏلع فى البيت وليه عويس كان بيجرى كأن حد بيجرى وراه .. ساعتها بصتلى صفية وهى مړعوپة وقالتى هو عويس كان هنا .. قولتلها أيوة شوفته بيجرى وحاولت أوقفه مسمعليش .. لقيتها أعدت على
نظرت اليها ولاء بقلق قائله
قالت ياسمين ووعها تتساقط وعيينها تتحركان بحيره وألم
قوليلى ان الراجل ده بيكدب .. قوليلى انه بيكدب
تنهدت ولاء قائله
مش عارفه أقولك ايه
نظرت اليها ياسمين پألم قائله
مش قادرة أصدق ان عمر يعمل كده .. مش قادرة أصدق .. بس الراجل ايه مصلحته يكدب عليا
فكرت ولاء قليلا ثم قالت
سألتها ياسمين بأسى
هو فى تأك أكتر من حړق اه .. ومن الغفير ومراته اللى اختفوا .. فى دليل أكتر من كده
قالت ولاء
أيوة لازم نتأكد ان هو اللى كان معاها جوه البيت .. مش يمكن واحد تانى والراجل غلط وافتكره عمر
قالت ياسمين بهه
أيوة صح .. ممكن ميكنش عمر .. أك مش عمر صح
مسحت ياسمين وعها قائله
طيب ونتأكد ازاى انه شاف عمر فعلا مش واحد شبهه
فكرت ولاء طويلا ثم قالت
الراجل بيقول ان الاسعاف جت خدتهم هما الاتنين صح
أومأت برأسها قائله
أيوة صح
أكملت ولاء بحماس
يبأه أك أخدوهم على قسم الطوارئ فى اتشفى .. لو وصلنا لسجلات اتشفى فى اليوم ده هنقدر نعرف اسم الاتنين اللى جم فى حاډثة حړق البيت
صمتت ياسمين لتفكر فى كلام ولاء ثم قالت
بس يا ولاء احنا ازاى هنعرف الاسعاف أخدتهم على انهى مستشفى .. اتشفيات كتير
قالت ولاء شارحه
انتى مش عارفه نظام اتشفيات فى المنصورة .. بصى يا ستى نظام الطوارئ عندنا ماشى بجدول .. يعني معروف يوم السبت فى مستشفى كذا ويوم الأحد فى مستشفى كذا هكذا طول أيام الاسبوع .. والراجل اللى كان هنا من شويه قال انه فاكر اليوم كويس لانه يوم جواز ابن أخوه .. احنا نعرف منه اليوم ونشوف فى الجدول بتاع اتشفيات .. الطوارئ فى اليوم ده كانت فى انهى مستشفى .. وأنا أعرف دكاترة كتير فى مستشفيات كتير فى المنصورة يارب تطلع مستشفى أكون عارفه حد فيها ونقدر نوصل لسجلات الاستقبال فى اليوم ده
قالت ياسمين بلهفه
بس الراجل مشى
هنوصله تانى ازاى
قالت ولاء
متقلقيش انتى ناسيه ان أنا كمان من نفس البلد الراجل
