رواية للكاتبة نورهان اشرف

الفصل الاول 1 
اليتيمه و الۏحش
انا موافقه بس عندى شرط واحد
اى هو بقا
هند بقوه عكس ما بداخلها ده اللى عندى يا تتجوزنى يا لا انا مش هعمل حاجه تغضب ربنا
عزت بضحكههههه انتى شكلك بجد هبله بقولك اى انا عشان نفسي مش اكتر هكتب عليكى عرفي ولم المصلحه تخلص الورقه هتتقطع وتنسي انك قابلتى واحد اسمه عز التهامي من اصله تمام

حركت هند دماغها و دموعها نزلت
قرب منها عز وقالها لا يا بطه انا مش عاوز دموع انا هتجوزك و اغير جوا مش نقص نكد خالص فاهمه
شالت هند ايده من عليها وقالت ابعد ايدك عنى
هند پغضب طب قول الجزارين بتوعك يدخلوا امى اوضه العمليات
عزت بسخريةجزارين
هند بسخريهاه جزارين اللى يتاجروا فى مرض الناس يكونوا اى غير جزارين
عزت پغضب شديدبقولك اى يا بتاعه انتى يا تحترمي نفسك يا اقسم بالله ارميكى انتى و امك برا المستشفى كلها وساعتها هتعرفي الجزارين على حق
هند بضعف خلاص انا اسفه
عزت بهدوء وهو يقترب منها ايوه كدا تمام اوى امك هتدخل العمليات و فى نفس الوقت هيكون جوازي عليكى
هند بقرف و خوف من اللهلا مش هينفع انا عندي عزر مش هينفع
راى عزت علامات القرف ظاهره على وجهه اممم تمام يبقا نستنا يخلص وماما تدخل العمليات
هند بحزن ابوس ايدك امي ملهاش علاقه ارجوك
عزت پغضب بقولك اى انتى عندك حل من الاتنين يا النهارده يا بكرا لكن اكتر من كدا لا و كمان هيبقا خاطر على مامتك
هند بصبر طب ماما تدخل العمليات النهارده و بعد ما اطمن عليها هعملك كل اللى انت عاوزه
عزت پغضب تمام انا معاكى للاخر
قال كدا و اتصل بسكرتيره بتاعته
عزت بهدوءجهزى حاله انسه هند يا شام
شام بهدوء تحت امرك يا فندم
اقفل عزت الهاتف تحت نظرات هند المشمئزه مما يحدث امامها
عزت بابتسامه باردهكدا انا عملت اللى عليا و الدور عليكى
هند بقرف انا قولتلك بكرا
عزت بسخريةلا يا مزه انا عاوزك تمضي على الوصل ده
عزت بسخريةاى عندك اى تانى وبعدين دى حاجة تحت الحساب
هند بجديةبكرا كل اللى انت عاوزه هيحصل عشان كدا ارجوك ابعد عنى
عزت تمام بكرا من النهارده مفرقتش كتير
خرجت هند من المكتب وهى مش عارفه اى اللى بيحصل معاها ولا عشان هى فقيره ومفيش حاجه عندها حته الحاجه الوحيده اللى مخليها عايشه هتبيعه عشان امها تعيش هو الفقير كدا لازم يدس عليه
هند بنت معاها دبلوم تجاره عندها ١٩ سنه يتيمه الاب عايشه مع امها مفيش حاجه فى حياته اهم من امها جميله وصاحبه ملامح طفوليه
راحت لقت التمريض بيجهز امها
فضه بتعب جبتي الفلوس منين يا هند
هند بدموعمتفكريش فى اى حاجه يا قلبي فكري بس انك ترجعى ليا بسلامه انا مليش غيرك يا ماما
فضه بحزنهند طمنى قلبي عليكى جبتي الفلوس منين يا نور عينى
هند بحبمتفكريش فى اى حاجه يا فضه غير انك تقومى
فضه بضعفهند انا لو مۏت جوا حافظى على نفسك يا بنتى الست ملهاش غير شرفها
هند بعشق ربنا يخليكي ليا يا فضه قلبي
كدت ان ترد عليها فضه ولكن قطعها صوت ذلك البغيض اى يا حاجه مالك انتى